خدا در اولویت است
روایتی از اهتمام کارکنان یک شرکت دانش بنیان به اقامه نماز جماعت اول وقت
به گزارش روابط عمومی ستاد اقامه نماز خراسان رضوی، مهم است که چرا و برای چه کسی کار می کنی؛ کار برای کار است یا برای پول، شهرت و… یا کار برای خدا. آخری را که بخواهی، بی نهایت را خواسته ای. آن وقت است که دنیا با همه آنچه دارد، سراغت می آید و در برابر اراده ات کرنش می کند؛ از راهی که گمانش را می بری یا تصورش را هم نمی کنی. بماند که خواستن خدا هم به زبان و ادعا نمی شود، باید برای گفت وگو با او شوق داشته باشی، به ویژه در زمان های نشان شده و ستاره دار، به همان شیوه ای که او می پسندد؛ اول وقت و به جماعت.
ماجرای عبادت دسته جمعی نخبگانی که هر روز در یکی از شرکت های دانش بنیان بزرگ شهرمان برپا می شود، از همین قرار است.
آمادگی برای قرار روزانه
ساعت به حوالی یازده که می رسد، یکی از مهندسان شرکت «خدمات نیروگاهی آهار» واقع در پارک علم و فناوری خراسان که به صورت خود خواسته به عنوان خادم نماز انتخاب شده است، مهیای آماده کردن فضا برای قرار ظهرانه همکارانش با خدا می شود. کار که از روی دل و اعتقاد باشد، داوطلبان انجامش به یک نفر خلاصه نمی شوند. مشغله ها و فشار کاری در این مجموعه که پالایشگاه ها و نیروگاه ها مشتری خدمات و محصولاتش هستند، زیاد است. با این حال، همیشه چند نفری برای کمک می آیند تا هرچه زودتر چراغ های نمازخانه روشن، سجاده ها پهن و رحل ها و قرآن ها چیده شوند. بعد هم نوبت فعال شدن سیستم صوتی و پخش پیش خوانی اذان از بلندگوهای طبقات است. مؤذن که پشت بلندگو می رود و با اذان گفتن به همکارانش برای حضور در نمازخانه فراخوان می دهد، یکی یکی و چند تا چند تا با آستین های بالازده و سروصورت خیس از وضو از راه می رسند.
فرقی ندارد که مهندس برق باشند یا مکانیک، کامپیوتر، صنایع، عمران یا فناوری اطلاعات، دانش آموخته مدیریت، حسابداری و…؛ اینکه کارشناسی دارند یا کارشناسی ارشد و بالاتر نیز مهم نیست. محل خدمتشان از جمله واحد توربین های گازی، بویلرهای بخار، مهندسی سیستم ها، تحقیق و توسعه و… هم اهمیتی ندارد. چیزی که در این لحظات تماشایی است، ایستادنشان در کنار یکدیگر است؛ شانه به شانه و چفت در چفت با رعایت حداقل فضای ممکن.
فضای نمازخانه با همه وسعتش برای گنجاندن حدود هفتاد نفری که در بزم ارتباط مستقیم با خدا حضور به هم می رسانند، چندان وسیع به نظر نمی رسد. خوبی دیگر ماجرا، تقید مدیر مجموعه به حضور در نماز جماعتی است که امام و مأموم هایش را همکاران تشکیل می دهند. گفت وگوی بی واسطه کارکنان با او و بیان خواسته ها و نظراتشان پس از نماز، جزو همان روش های به روز در علم مدیریت است که برای برخی مقبول نمی افتد، مگر اینکه با واژه های بیگانه و اصطلاحات خارجی همراه باشد و اینجا در شرکتی دانش بنیان به برکت نماز جماعت اول وقت، به بهترین شکل درحال اجراست.
پس از مناجات
«آدم ها به سمت خوبی ها کشش دارند؛ وقتی ببینند شما که نماز اول وقت می خوانی، اخلاق خوبی داری و در روابطت متوجه ریزه کاری ها هستی، به تو و نماز اول وقتی که می خوانی علاقه مند می شوند.» این، فلسفه پخش پادکست های اخلاق محوری است که روزهای زوج، بلافاصله بعد از اقامه نماز جماعت به امامت یکی از کارکنان شرکت آهار، از بلندگو پخش می شود؛ درست در همان دقایقی که همه، سلام نماز را گفته اند و ذهنشان از یاد خدا آکنده است. زمان پادکست کوتاه است، بین یک تا حداکثر پنج دقیقه. آن طور که سید علی حسینیون، مسئول روابط عمومی این شرکت، برایمان می گوید، در روزهای فرد برنامه با قرائت یک صفحه از کلام وحی تغییر می کند. روزهای پنجشنبه نیز نماز به امامت یکی از سخنرانان مطرح مشهد اقامه می شود و با سخنرانی کوتاه او پایان می گیرد.
مقید بودن به اقامه این واجب الهی به زیبایی هرچه تمام تر در این شرکت دانش بنیان، قصه ای دراز دارد که شرح آن مجال دیگری می طلبد. ریشه های آن را باید در دهه۶۰ جست وجو کرد که مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره کنونی شرکت، دانش آموز بودند و پاتوقشان پایگاه بسیج محله بود. دوستی و ارتباط آن ها که زیر سقف مسجد حجت(عج) شکل گرفته بود، با تحصیلشان در رشته های الکترونیک و کامپیوتر دانشگاه فردوسی مشهد، تأسیس شرکت دانش بنیان در سال ۱۳۷۹ و تولید محصولاتی فناورانه در زمینه سیستم های کنترل صنایع انرژی ادامه پیدا کرد، تا جایی که انحصار از برندهای آمریکایی و آلمانی گرفته و پرچم ایران در تولید محصولاتی بلند شد که روزگاری به ناچار واردکننده اش بودیم.
منبع: روزنامه شهرآرا
