دلنوشته درباره نماز آیت الله رئیسی – نماز عاشقانه ی یک شهید جمهور
یکی را گفتند: چگونه تنهایی را تحمل می کنی؟ گفت:من، همنشین خدایم هستم. هر وقت که می خواهم او با من سخن بگوید، قرآن می خوانم و هرگاه که دلم می خواهد من، با او سخن بگویم، «نماز می خوانم» شهید، آیت الله رئیسی، مصداق این روایت عارفانه است، زیرا همواره، بدون تشریفات و بی تکلّف برای خواندن نماز،سجاده اش را پهن می کرد. هر جا که دلش تنگ می شد، هر جا که احساس غربت می کرد، هر جا که به او بی احترامی می شد و هر جا که وقتش فرا می رسید…
شاید شما هم تصاویر نماز خواندنش را در کاخ کرملین دیده باشید، بی تکلف و ساده! در گوشه ای سجاده اش را پهن کرد و به نماز ایستاد. شاید از غربت آنجا دلش گرفته بود که خدایش را صدا میزد! شاید هم می خواست پرچم اسلام را در کاخ کرملین برافرازد، چرا که رسول خدا فرموده اند:«نماز پرچم اسلام و نشانه ی مسلمان است.»
نماز شب آیت الله رئیسی در هواپیما
همین چند وقت پیش بود که عکسی از نماز خواندن آیت الله ابراهیم رئیسی در هواپیما، در فضای مجازی منتشر شد. زیرش نوشته بود: رئیسی، در حاشیه سفرش به آمریکا برای شرکت در نشست سالانه سازمان ملل در مسیر نیویورک، نماز شب را در هواپیما اقامه کرد. بعضی ها گفتند: ریا می کند! اما، ریا برای چه؟ کسی ریا می کند که طمع مال و مقام و منصبی داشته باشد. رئیسی که رئیس جمهور کشور بود. به طمع چه مقامی می خواست ریا کند؟ ریا نبود، عشق بود، عاشقی بود. شاید آن بالا بالاها، در اوج آسمان، نزدیک ابرها، بوی خدا را حس کرده بود. شاید نماز، آن بالا، حس دیگری داشت. شاید هم برای سخنرانی اش در سازمان ملل از خدا کمک می خواست. شاید برای اینکه قرار بود پشت تریبون، قرآن خدا را در دست بگیرد، از خدای خود می خواست که گام هایش را استوار گرداند و شاید…
کلّاً، نماز برایش جلسه ای بود در حدّ جلسات فرا ملّی و شاید بالاتر! در اجلاس بریکس پلاس در ژوهانسبورگ هم، با هیئت همراهش به نماز ایستاد. نماز برایش پرچم افتخار بود انگار… دلش می خواست همه جا آن را برافراشته نماید. شیعه واقعی بود سیّد! آخر مولای متقیان، امام علی علیه السلام می فرمایند: «هیچ عملی نزد خداوند، محبوب تر از نماز نیست، پس هیچ کار دنیایی، شما را در وقت نماز، به خود مشغول ندارد.»
تمام تلاشش را برای وحدت و یکپارچگی صفوف ملّت، به کار بست. در آذر ماه سال ۱۴۰۱ که به استان کردستان سفر کرده بود، در نماز جماعت یکی از مساجد کوچک شهر، شرکت کرد و پشت سر ماموستای سنی مذهب آنجا، نماز خواند. تیتر خبر این بود: «حضور رئیسی در نماز جماعت اهل سنّت»
یکبار هم، در حاشیه ی سفر به تاجیکستان در هواپیما با دوستانش به نماز ایستاده بود که عکسش را گرفته بودند. انگار، حرف زدن با خدا، در آسمان را خیلی دوست داشت. شاید به همین خاطر هم، آخرین صحبت هایش با خدا، در آسمان بود و از آسمان به سوی خدایش رفت.
سفیرِ نماز، خادم الرضا علیه السلام شهیدِ جمهور… سفرت به سلامت، نماز همراه و همسفرت ان شاء الله.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
