مناجات ـ دکتر سید احمد زرهانی
مثنوی جدید قائم مقام ستاد اقامه نماز با عنوان «مناجات» منتشر شد

به گزارش روابط عمومی ستاد اقامه نماز، همزمان با فرا رسیدن ماه مهمانی خدا رمضان الکریم، مثنوی جدید دکتر سید احمد زرهانی قائم مقام ستاد اقامه نماز با عنوان «مناجات» منتشر شد.
باسمه تعالی
مناجات
ای خدای مهربان باز آمدم
خسته جان با شوق پرواز آمدم
رفته ام با پای خود سوی سراب
شکوه ها دارم ازاین حال خراب
من ز تو دورم ولیکن تو قریب
داده با سیبی مرا شیطان فریب
با انابت آمدم دستم بگیر
من اسیرم کن ترحم ای امیر
بنده ای آشفته و در مانده ام
آیت لاتیاسوا را خوانده ام۱
آمدم با بار انبوهی ز درد
دل شکسته ، بینوا، با روی زرد
بارها بخشیده ای شرمنده ام
خویشتن را در بلا افکنده ام
گر تهی دستم ، نکردم کار خوب
بگذر از این بنده، ستارالعیوب
زین هوای نفس اماره ، فغان
کاو ندارد جز مرارت، ارمغان
آتش قهر تو را من ساختم
خویشتن را اندر آن انداختم
آرزو دارم که گردم تا ابد
بر مدار قل هو الله احد
بنده باشم زنده تحت رایتک
کان عمری بذله فی طاعتک
ای خداوند عزیز و چاره ساز
کن مرا از ماسوی الله بی نیاز
راه سختی پیش رو دارم مدد
رحمتت را آرزو دارم مدد
بنده کمتر از پشیزی بوده ام
ذره ناچیز و ریزی بوده ام
از تو دارم ای خدای ذوالجلال
نعمت آزادی و جاه و جمال
غافلم از فیض رحمت ،ای دریغ
قاصرم از شکر نعمت ،ای دریغ
راه کج رفتم ، نراندی از درم
نابکاری کردم و کردی کرم
بشکن این انگاره خودخواهیم
تا فرو پاشد غرور واهیم
گفته ای انا هدیناه السبیل۲
از تو می خواهم هدایت ای دلیل
از تو دارم انتظار یک نگاه
بی نگاه تو جهان گردد تباه
از نگاهت چشمه می جوشد ز خاک
می درخشد آفتاب تابناک
از نگاهت جان من روشن شود
شوره زار هستی ام گلشن شود
گر نیامرزی مرا بیچاره ام
در کویر بی کسی آواره ام
من ز تو دورم تو در جان منی
من همه دردم تو درمان منی
گر نیفروزی چراغی در دلم
برکه ای افسرده از آب و گلم
گرچه راه ناروا پیموده ام
معصیت بر معصیت افزودهام
هر چه باشم ، بنده رام توام
سرخوش از آهنگ پیغام توام
گر ببخشایی مرا از فضل توست
گر مجازاتم کنی از عدل توست۳
جامه خوف تورا پوشیده ام
جامی از عرفان تو نوشیده ام
عزت من از تعز من تشاست۴
استعانت از تو هردم رهگشاست
وای از این راه مخوف و پای سست
باطنم را مثل ظاهر کن درست
از فروغت در دلم نوری فکن
در روان خسته ام شوری فکن
هم دلم را کن مصون از حب جاه
هم منزه از تمنای گناه
مرحمت کن تا رهم از بند خویش
با تو مستحکم کنم پیوند خویش
سینه ام را خانه جانانه کن
با محبانت مرا همخانه کن
یا غنی الاغنیا ای کردگار
گوهر حکمت مرا ده بی شمار
رحمت خود را چنان کن شاملم
تا بیارامد ز یاد تو دلم
عمر من را مرتع شیطان مکن ۵
هستی ام را طعمه طغیان مکن
با ندایی زنده کن جان مرا
خرمی ده باغ ایمان مرا
باز کن چشم دل بیمار من
تا نیانجامد به کوری کارمن
تا نیفتد در دلم تشویش بیش
ده دمی آرامشم با یاد خویش
از سر این بنده ای پروردگار
سایبان مهر خود را بر ندار
زان می پاکیزه مینایی بده
جان من را چشم بینایی بده
در دلم نهری ز دانش کن روان
تا تراود چشمه حکمت از آن
پیش روی من بنه راه نجات
واعمر اللهم قلبی بالصلات
جان غمگین مرا بخش التیام
با دعا و با قیام و با صیام
ده رهایی بنده را از قید و بند
از حیات طیبه کن بهره مند
یا غیاث المستغیثین ای عزیز
آبروی بنده خود را مریز
چون که فردا می رسد، یوم الحساب
دست من را ده به دست بوتراب
کن شفیع بنده ، ای پروردگار
مصطفی را از کرم ، روز شمار
سیداحمد زرهانی/ ۹ اسفند ۱۴۰۳
۱_وَلَا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ
۲_إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا
۳_ اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِکَ ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِکَ
۴_وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِیَدِکَ الْخَیْرُ ۖ إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
۵_وعَمِّرْنی ما کانَ عُمری بِذْلَهً فی طاعَتِکَ ، فإذا کانَ عُمری مَرتَعا لِلشَّیطانِ فَاقبِضْنی إلَیکَ .