طهارت روح (عبادت و نماز) در آثار شهید مطهری

«طهارت روح» مطالعه‌ایست به قلم حسین واعظی‌نژاد(-۱۳۳۵) پیرامون عبادت و نماز در آثار شهید مطهری(۱۳۵۸-۱۲۹۸). این کتاب دربردارنده متن نوشتارها و گفتارهای استاد مطهری در مورد پرستش، عبادت و نماز است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: یکی از خلق‌های ثابت همگانی تغییرناپذیر و نسخ‌ناپذیر که زمان هیچ وقت نمی‌تواند در آن تأثیر داشته باشد عبادت و پرستش است. یکی از حاجت‌های بشر پرستش است. پرستش یعنی چه؟ پرستش آن حالتی را می‌گویند که در آن انسان یک توجّهی می‌کند از ناحیه باطنی خودش به آن حقیقتی که او را آفریده است و خودش را در قبضه قدرت او می‌بیند، خودش را به او نیازمند و محتاج می‌بیند؛ در واقع سیری است که انسان از خلق به سوی خالق می‌کند. ‌این‌امر اساساً قطع نظر از هر فایده و اثری که داشته باشد خودش یکی از نیازهای روحی بشر است. انجام ندادن آن، در روح بشر ‌ایجاد عدم تعادل می‌کند. مثال ساده‌ای عرض می‌کنم: اگر ما کجاوه‌ای داشته باشیم و حیوان‌هایی، خورجین‌هایی که روی‌این حیوان‌ها می‌گذارند باید تعادلشان بر قرار باشد. نمی‌شود یک طرف پر باشد و طرف دیگر خالی. انسان در وجودخودش خانه خالی زیاد دارد. در دل انسان جای خیلی از چیزها هست. هر احتیاجی که برآورده نشود، روح انسان را مضطرب و نامتعادل می‌کند. اگر انسان بخواهد در تمام عمر به عبادت بپردازد و حاجت‌های دیگر خود را بر نیاورد، همان حاجت‌ها او را ناراحت می‌کند. عکس مطلب هم‌این است که اگر انسان همیشه دنبال مادیات برود و وقتی برای معنویات نگذارد، باز همیشه روح و روان او ناراحت است. «نهرو» مردی است که از سنین جوانی لامذهب شده است. در اواخر عمر یک تغییر حالی در او پیدا شده بود. خودش می‌گوید من، هم در روح خودم و هم در جهان یک خلائی را، یک جای خالی را احساس می‌کنم که هیچ چیز نمی‌تواند آن را پر کند مگر یک معنویتی.