نوزدهمین وبینار تخصصی نماز برگزار شد

به گزارش روابط عمومی مرکز تخصصی نماز، نوزدهمین وبینار تخصصی نماز، به همت اداره پژوهش و تولید مرکز تخصصی نماز، با موضوع بررسی تاثیرات شناختی، روانی و بیومکانیکی نماز، روز یکشنبه ۲۷ دی ماه ۱۴۰۱ برگزار شد.

 در این وبینار، دکتر بشری هاتف، دانشیار مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، به ارائه مقاله علمی خود در رابطه با آثار نماز روی بدن نمازگزار پرداخت.

وی در توضیح اهمیت پژوهش های علمی در حوزه نماز گفت: در دنیا تبلیغات منفی فراوانی بر ضد اسلام وجود دارد. رفتارهای خشونت آمیز بعضی مسلمانان به عنوان چهره اسلام معرفی می‌شود. ما وظیفه داریم با زبان بین المللی با این تبلیغات سوء مقابله کنیم و به شیوه ای جدید زیبایی های اسلام را به جهان معرفی کنیم.

دکتر هاتف در ادامه به آثار نماز پرداخت و گفت: مغز ما یک سیستم کاملا پویا است و شبکه های مغزی به شدت در تغییر هستند. این سیستم نیازمند وسیله ای نجات بخش است که آن را به تعادل برساند و پسماند ها را از مغز خارج کند. نماز دقیقا این وظیفه را برعهده می گیرد.

وی افزود: محققان دانشگاهی ما می توانند این اثرات نماز با شاخص های علمی اندازه گیری کنند اما متاسفانه پژوهشگران در کشور ما در این زمینه بسیار کم کار کرده اند و رغبتی به فعالیت در این زمینه وجود ندارد. در عین حال در زمینه نماز، تحقیقات پرسشنامه ای نیز صورت گرفته و مقاله ای نیز درباره تاثیر معنویت بر درمان سرطان به چاپ رسیده اما متاسفانه در عنوان مقاله نامی از نماز برده نشده است.

خانم دکتر هاتف درباره مدیتیشن و معرفی نادرست آن توسط برخی به عنوان جایگزین نماز گفت: متاسفانه در سطح دنیا مدیتیشن را به عنوان یک ورزش آرامش بخش معرفی کرده اند و برخی بدون توجه به آثاری که نماز دارد سراغ مدیتیشن می روند و این به خاطر کم کاری ما در مباحث تربیتی و معرفی علمی نماز است.

وی در ادامه وبینار تخصصی نماز در تشریح نحوه انجام این پژوهش گفت: ما قبل از شروع این طرح تحقیقاتی به صورت نمونه از چند نفر خواستیم که سجده ای کوتاه انجام دهند سپس سیگنال های مغزی آن ها را اندازه گیری کردیم و متوجه شدیم که سیگنال ها قبل و بعد از سجده تفاوت کاملاً معنا داری دارند.

وی ادامه داد: در طی آزمایشات اصلی از شرکت کنندگان مرد و زن در آزمایش خواستیم به صورت واقعی رو به قبله بایستند و با آداب شرعی نماز بگذارند؛ در حالی که الکترودها به بدن آن ها متصل بود. و از گروه دیگری خواستیم که به جای نماز خواندن فقط استراحت کنند. در طی این آزمایشات ما دو هورمون کورتیزول و آلفا آمیلاز را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که هورمون کورتیزول که نقش مهمی در کنترل اضطراب در بدن دارد در افرادی که میزان کم یا زیادی از کورتیزول دارند به سطح بهینه می رسد و تاثیر نماز بر این بهینه سازی سطح کورتیزول بسیار سریع است. نتایج مشابهی برای هورمون آلفاآمیلاز نیز ثبت شد.

این پژوهشگر علوم اعصاب درباره اثر نماز گفت: در واقع نماز یک مداخله طبیعی است که بسیار هوشمندانه، میزان این دو هورمون را به سطح بهینه می رساند.

وی افزود : نتایج این آزمایش ها نشان داد که بیان ژن (بی دی ان اف) که مسئول رشد مغزی است در حین اقامه نماز کندتر شد، زیرا بیان این ژن در اثر استرس هایی که افراد در طول روز با آن ها مواجه می شوند زیاد می شود و در واقع نیاز به کنترل این ژن وجود دارد که در طی اقامه نماز این کنترل صورت می گیرد.

در پایان جلسه وبینار، خانم دکتر هاتف به سوالات شرکت کنندگان پاسخ دادند.